Смаленскія карані і наваградская радзіма Яна Чачота

Адам Міцкевіч на чужыне лячыў настальгію, а ў гадзіну смерці сябра бачыў яго ў сне. Пра паэта і фалькларыста Яна Чачота піша ў часопісе «Наша гісторыя» Васіль Герасімчык.7 ліпеня 1796 года ў вёсцы Малюшычы Наваградскага павета (сёння — Карэліцкі раён) у сям’і беззямельнага шляхціча Тадэвуша Чачота і яго жонкі Клары (у дзявоцтве — Гасціцкай) нарадзіўся сын.

Як і дзядулю, малога, народжанага па старым стылі на Купальскае свята, назвалі Янам.Спачатку яго ахрысцілі ва ўніяцкай царкве, а пасля дадаткова і ў каталіцкім касцёле.

Імя хлопец займеў падвойнае — Ян Антоній.Род ЧачотаўРод Чачотаў паходзіў са Смаленскага княства. Але пасля захопу маскоўскімі войскамі ўсходніх тэрыторый Вялікага Княства Літоўскага ў XVI стагоддзі шляхціч Васіль Данілавіч Чачот пераехаў у Слонімскі павет, у якім з дазволу караля Жыгімонта Аўгуста ў 1545 годзе пераняў маёнтак свайго цесця Беліка.Напрыканцы XVIII стагоддзя Чачоты дашчэнту збяднелі.