«Наша ніва». «Ногі не баляць, я дужая», — усміхаецца жанчына.У маладосці Зоя Аляксандраўна Караўякова працавала ў банку, пасля перайшла эканамістам на «Гарызонт».
У 55 год выйшла на пенсію і стала даглядаць унукаў.«У самыя цяжкія годы, калі, напрыклад, разваліўся Савецкі Саюз, гэтых дзетак я выхоўвала, а бацькі ездзілі зарабляць грошы па іншых краінах.
Вось такая была мая роля», — распавяла пенсінерка.Кажа, што ў яе ўзросце звычайна ўжо не ўнікаюць ў палітыку, але яна перажывае за тое, што адбываецца ў краіне.
Читать на charter97.org