Аляксандр Корсак жыў у ціхім зялёным раёне побач з метро «Усход». Прачынаўся рана, а ў сонечны дзень любіў пасядзець ля вакна.
Калі сонца хавалася за дахамі суседніх дамоў, дзядуля тупаў на кухню i гатаваў сняданак. У вокны зазіралі бярозы, іх Аляксандр Якаўлевіч пасадзіў 40 гадоў таму.
Паснедаўшы, ён выходзіў з дому і клыпаў да метро. «Дзівак стары, і чаго яму не сядзіцца?» — думаў, імкліва пралятаючы, горад.
Читать на charter97.org