Наступае зіма, і хоць не лютыя маразы, аднак корму для пярнатых у лясах становіцца ўсё меньш і меньш. І тады яны ціснуцца бліжэй да людзей, як быццам ведаюць, што ўсе мы жывыя істоты і можам дапамагчы адзін аднаму.
Ну як жа нам не дапамагчы птушкам, калі малышы кожны дзень бачаць, як яны прылятаюць на участкі дзіцячага садка. Старэйшыя дзеці ўжо з самага пачатку зімы падштурхоўваюць выхавальнікаў. “Калі ж мы прымацуем кармушкі для птушачак?” .
Нават калі дзеці знаходзяццца ў садку яны выглядваюць у вокны і здзіўляюцца “Як не заўважылі калі прылятаюць птушкі?” “І які добры ў іх апетыт, толькі насыпалі корма, а ўжо пустыя кармушкі!
Читать на grodnonews.by