Аб лёсе сваіх бацькоў-патрыётаў – вязніцы фашысцкага канцлагера «Равенсбрук» Наталлі Сапун і сяржанта-чырвонаармейца Паўла Буйневіча – апавядае Таццяна Лашкевіч. НАТАЛЛЯ ПІЛІПАЎНА. Ёй было васемнаццаць гадоў, калі пачалася вайна.
Паходзіла дзяўчына з сям’і, дзе расло пяцёра дзяцей, на якіх згадзілася пайсці яе маці, на што ўгаманіў яе ўдавец Піліп Сапун – патомны селянін вёскі Зайцы Чарнігаўскай вобласці.
Наталля стала шостай. З маленства яна вызначалася самастойнасцю ў прыняцці рашэнняў, рызыкоўнасцю і адвагай. Калі ззаду засталася сямігодка, Наталля адчаліла ў падмаскоўны горад Люберцы, дзе ўладкавалася ў падсобнай гаспадарцы армейскай авіячасці.
Читать на newsgomel.by